sen kaç kez ölürsen öl Tanrı bir sayar
bilmelisin ki dilini kopartır sevdanın
yağamayan bütün yağmurlar
doğuştan incinmiş ruhlar için bu dünya
kamu zulümler rehberidir
aç oku bak fakat asla inanma

dizlerine de aldırma taşıyamadıkları
haksızlıklardan dolayıdır o hal
yoksa senin dizlerin kainatı kaldıracak yükü tartar
yeniden kalk düştüğün yerden şimdi
aç başla onurunla başla savaşmaya
bu gün günlerden bir bu gün günlerden onur

ne şehrin gürültüsüne aldır ne çocuk gülüşlerine
senden saatlerce uzak bir şairin
işkembesine doldurduğu şıranın tiksintisini duy
dövülen köpeklerin acı bakışlarında
ihtimaldir ki şimdi bütün itibarsız güç sahipleri gibi
haklı buluyordur kendini o kısa saçlı kadın

haklı olmak adına bile durup bir düşünse utanırdı
zulmetmek ne kadar yakışır ki insana
çok kötü zamanlardayız çok kötü
çoğumuz ölecek diyordun bir akşam vakti
belki haklısın belki de haklıdan yana olmanın acısıyla
kollarınla bacaklarını tutup karnına çekiyorsun

duvara vuracak başını tutan ağrıya gülecek kadar
susanların çıldırdığı anı duymayan ölsün
oysa sen parkaları yırtıp pankart yaptığın günden beri
durup durup kırıyorsun mafsallarını aşk olsun
duymuyorlar sevdiğim duymuyorlar oysa ne yapsalar boş
ölü kuşların kursaklarından haykırır İş ekmek ve özgürlük