2
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
864
Okunma
Renkli giyinerek hayat renklenmiyor,
Siyah beyaz bir taşın üzerinde,
Bir çok çiçeğin cenazesi yatıyor,
Fırçayı her eline alan ressam olsaydı,
Tanrı yarattığıyla inan bana gurur duyardı.
Mümkün mü sence?
Sebebsizce cümleler geliyor aklıma,
Fotoğraflar geçiyor beynimin içinden,
Tarihin bir sayfasında ’’Müşfiq’’ gibi kurşuna dizileninden,
Saçma sapan bir televizyon programında dansedeninden,
Hangisini elesem de geçirsem süzgecimden,
Doğrusu ne bilemedim!,
Neden bu mecburiyetim.
Otuzluk hayatımı üçe bölüyorum şu günlerde,
Gelip geçeni ağırlıyorum kafamın içinde.
Bazıları ,masa üstünde ki o tuzluk kadar olamadı,
Benimle aynı zaman diliminde,
Aynı vagonda yolculuk ettiler sonuçta,
Hepsinin ortak ismi meçhul-i Leyla .
5.0
100% (5)
Cevap Yaz