0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
301
Okunma
Aldım kalemi yine elime.
Hisler, yaşanmışlıklar depreşiyor..
Umursamıyorum desem de olmuyor,
Kara bulutlar doluşuyor bedenime…
Sahi etki etmiyor avutmalar ruhuma.
Batan gün soluyor, doğan gün ise zaten ölü doğuyor..
Çığırışlarımın, haykırışlarımın sessizliği durmadan devam ediyor,
Artık dur! Yeter! Demeyi istiyor zihnim tüm burukluklarıyla…
Keşkeler gibi umutlarda biriktikçe birikiyor,
Yaşayacaklarım, yaşadıklarımdan hiç farkı yok adeta..
Ama ne bir yol ne bir çözüm sunuyor bana.
Sabır, katlanma duvarım yıkılıyor vücuduma…
5.0
100% (2)
