Kalbim ihaneti taşır mı sandın
Bağlasan tılsımlı o Sözlerinle
Keşke sabrımı hiç taşırmasaydın
Küsmeseydi kalbim o gözlerinle


Seninle tatmıştım aşkı süruru
Yerle bir eyledin bende gururu
O son tebessümle gözümden nuru
Alıp karanlığa batırmasaydın
Keşke dizlerinde yatırmasaydın.

Seninle hep mutlu hep neşeliydim
bir şey olur diye endişeliydim
Seni canımda can bilmemeliydim
Keşke yüreğimden bıçaklasaydın
Beni ellerimden bırakmasaydın

yıllarca beklettin beni naz ile
Kandırdın eli çok beni az ile
Bu yanık türküyü gamlı saz ile
Keşke bana hiç okutmasaydın
Seni böyle seven deli kalbimi
Keşke Ayrılıkla korkutmasaydın.


Niçin verdin bilmem Bunca umudu ?
Söyle o taş kalbin benden ne umdu ?
Ölümsüz dediğin sevda bumuydu ?
Keşke ellerimi hiç tutmasaydın
Öldürseydin beni unutmasaydın.


Yalnızlığa boyarken yüreğimi griyle
’ten tene uyudun başka biriyle
Verdin fermanımı ölüm emriyle
Keşke son arzum nedir sorsaydın
Sonra Öldürseydin sonra vursaydın


Ne yaş kalırdı gözümde nede nem
Mutluluk dilerdim sana YEKTANEM
Bu kadar kırılmaz darılmazdım hem
Evililik mektubundan bir tane yollasaydın
Giderken son defa yüzüme bakıp bana uzaklardan el sallasaydın.