2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
657
Okunma
Mutluluk, tek raslantının ifadesiydi
Üstelik bu mutluluk onu tanımak değil
Onda aşk denileni tatmış olmamdı
Dedim ya raslantıydı ayrılık ile geçti gitti
Goncasına ömrümü verdiğim çiçek
Bahar dediğim gün soldu
Kader diyip isyan etmek ne gerek
Ruhum iki kutbu tek kadında soludu
Kalan ömrümü düşlediğim geceler
Gözyaşımda hasretin limanı oldu
Lakin hangi mahir gönül aşk seçer
Ömürlük acı mutluluğa nokta olarak kondu
Ben ah şu ben hikayenin ahmak kuşu
Aşk ile sandığım ebedi mutluluğu
Onun hayali ile kurduğum sonsuzluğu
Yine aşk derken hüzne boğuldu
5.0
100% (3)
Cevap Yaz