0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
473
Okunma
uzadı gece,
hüzün ve matem el ele.
Nefsim istedikçe ve ben verdikçe pişmanlıklarımı büyüttüm.
Şeytan, insan suretinde geldi;
geldi ya yüreğimdeki sandım,
kibrim kendimi aştı.
Oysa bir vesileydi her gelen ve her giden; "hayır" sandığımız "şer",
"şer" sandığımız "hayır" olabilirdi değilmi!.. bilemedim öfke yendi beni isyana gittim. Bir ömrü yedim; yaz’lardan,
güz’lerden geçtim.
Kış uykusuna yattığım oldu,
baharda çoşup koştuğum...
Aldığım, verdiğim- bırakıpta gittiğim oldu. Hatırlayıp; yalnızlığa kaçtığım,
tebessümle gözlerimle buluşturduğum da oldu anı’ları....
Dün’üm bitti, yarın’ım bilmediğim;
bu gün huzursuz bir tepinme benliğimde.. Ol’ma mevsimine yettim;
açık duran tek kapıdan geçtim,
yumdum gözlerimi dokunsun diye gökyüzünden bir el.
Umdum.
B.S.
5.0
100% (3)
