SORGULAMIYORUM !

Yitirilmiş ömrün, son vagonundan yakalaya çalıştığımız hayatlar..
Sevdaları uyuttuğumuz bir garda, ucu yanık mektup gibiydi aşk ...
Yüreğe kor düşmüş, harla yanan, dumanı tütmeyen tenlerden örülü duvarlar kaplamış dört bir yanını şehrin !
Unutturulmuş çocukluğun, çilek kokulu sokağında, gizlenmiş kimsesizlik ..
Vurulmuş prangalar boynuna umudun, yerle bir olmuş coğrafyası kalemin !
Harfler göçük altında, sesleri kayıp hecelerin !
Hangi yöne dönsek, yitirilmiş masumiyeti gönüllerin .
Sevgiye sağır ruhlara, ses olmaya çabalayan şiirlerden kurulmuş köprüler !
Bir tek anlayabilenler geçerler..
Duyan var mı ?
Ya da duyarlı yürekler kaldı mı çerçevedeki resimde ?
Sorgulamıyorum,
Sadece kalemle yüreğim dertleşiyor bu günlerde ! DDD
Derya Dender
16/11/2019...00:11