10
Yorum
35
Beğeni
0,0
Puan
1050
Okunma
öyle eksildik ki yaşarken
bize dokunan her şeyi eksiltiyoruz
yalnızlığımızla çoğalıp
kalabalığımızla eksiliyoruz
ve öylesine kalabalık ki yalnızlığımız
ne yana dönsek kendimize rastlıyoruz
gözlerinde baharları beklerken
içinde ki zemheri beni vurur
sen bilemezsin
yüreğimden sevdana
ne sular
akmak ister durur
akşamın matem rengine
büründüğü saatte
gök yüzünde ki kandiller
tek tek yanmaya başladığında
içimde sessiz bir vaveyla
özlemeyi özledim
özlemeye değer ne kaldıysa