Eylül, Ekim derken, geldi aylardan Kasım
Ağlamaktan yoruldum, yine var ağlayasım
Sarardı soldu toprak misali betim benzim
Ateşlerde yanıyor benliğim
Ruhum yaprak döküyor
Sensizlik üşütüyor
Yüreğim küsüyor
İçim donuyor.


Ayrılık değil, bizimkisi sevgili
Mecburiyetten daha ötesi
Adı çaresizlik işte
Bir beden d e ğ i l d e
Bin beden büyük geldi üzerimize.


Başımı yastığa koyduğumda
Aklımdasın ama yoksun yanımda
Dolaşıyorsun her an damarımda kanımda
Uzağında değilim; Canım senin canında
Nasipsin biliyorum yazılısın alnımda.


Ellerim olsaydı şu anda ellerinde
Gözlerim gözlerinin derinlerinde
Başım dizlerinde
Sevgili artık gelsene
Her yere varıyor da ayaklarım
Bir sana uzanamıyor kollarım
Kaybolacağım yokluğunun meçhulünde.


Derler ya ayrılık mevsimidir Sonbahar
Gelsen Kış bile olur bana İlkbahar
Bitti bitiyor işte Sonbaharda
Kış bekliyor kapıda.


Yoksun ya
Kalbim hüznün rotasında
Kederin ucunda, acının tam ortasında
Sevginle ısınamazsam donacak kanım
Sensizliğin ayazında ölümü tadacağım
Dökülen yapraklar misali düşüp solacağım
Sevenler ağlayacak ardımdan toprak olacağım.


Sitem değil bu içsel hasretten sevgiden serzenişim
Özlem sadece yürekten özlediğimden tüm haykırışım
Ah Kasım olma hüznüm, olmayasın matemim yasım
Desen geldim can Meleğim; Mutlu olsun içim dışım
Bahar olsun, çiçek açsın, yaza dönsün kara kışım
Gelsin yarim, bitsin matem, dinsin yaşım.




12 KASIM 2019
Mlk Tryk