0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
654
Okunma
Gizemli, sessiz bir gece yarısı,
İstikamet, sabah aydınlığı..
Hiç bir şey yok masam da,
Ne bir pasta ne de bir hediye..
Gizemli, bir kadın gölgesi karşımda
Henüz başaramasak da;
Sohbet etmeye çalışıyoruz..
Ara ara , uğruyor yanıma..
Sadece; oturuyor, sessizce..
Hiç konuşmuyor ama..
Onu kimse görmüyor benden başka
‘’Deli mi bu adam ‘’ demesinler diye;
Bende konuşmuyorum..
Sonra;
Yazmaya başlıyorum..
Masayı, ay ışığı aydınlatıyor..
Yıldızlar, taç yapıyor üzerine..
Ben çizdim, O Kadın Gölgesini..
Harf harf, satır satır..
Her yazdığımda, yanıma geliyor..
Ben sona yaklaşıyorum..
O da; Kayboluyor..
Bugün ki satırlarım, o gölgeye can olsun..
Yasin Dağcı
5.0
100% (1)
