Kelimeler

Söylemedim seni hiçbir kelimeye,
Yazmadım adını hiçbir kelimeyle,
Bilmesin istedim, bilmesin hiç kimse,
Ömrümce bilmeyecek hiçbir nesne.

Kelimeler,
Şiire şarkıya küserler,
Çiğnenir onurları incinirler.
Unutulur güzellikleri silinirler…

Kelimeler,
Senin için ne ölümler sevdiler,
Zindanlar gördüler, işkenceler çektiler,
Yinede senden vazgeçmezler.

Gülüşlerini sesini, bakışlarını,
Geceye rengini veren saçlarını,
Gül kokan gül tutan avuçlarını,
Ararlar sorarlar çaresiz kelimeler.

Alaca karanlıkta yine yollara düştüler,
Seni sorar seni ararlar.
Kah umuda, kah hüsrana kapılırlar,
Büküp boyunlarını ağlaşırlar,
Susmaz, avunmaz, avutulmaz kelimeler.

Gül getirirler, gülücükler getirirler sana,
Adını ekerler geçtiğin yollara.
Aşkı sende arar, sana koşarlar,
Seni anar, seninle coşarlar.
Sana aşık sana sevdalılar,
Sevda ordusundan cenk arkadaşındırlar.

Kelimeler,
Sitemleri seni yazamadan yitirmekten,
En mutlu anlarında çekip gitmenden,
Gülüşleri gözyaşına çevirmenden,
Yinede vazgeçmezler senden.

Vururlar beni yorgun kanatlarımdan,
Vururlar can damarlarımdan,
Hep seni sevdiler, seni andılar,
Kalemden kağıda işkenceler saldılar,
Seni andıkça beni yaktılar…

Kelimeler,
Her harfi sana aşık seni sever,
Her harfi benden nefret eder.
Yine de vermem seni,
Vermem hiçbir kimseye,
Ne harflere ne de kelimeler.

Kelimeler,
Seni benim kadar sevemezler.

Ahmet Öztürk