Sevda yağmurunda, yıkanan kalem
Gönlümden geçeni, yazmalı artık
Seven yürek görsün, şu cümle âlem
Sözcüğü art arda, dizmeli artık

Serseri sevdalar, ciddilik görsün
Şu haylaz yüreğim, sevgiler örsün
Aşk denen hoş duygu, iyi ki varsın
Bakışlar ne diyor, sezmeli artık

Doğduğu kaynaktan taşıyorken nil
Methiye evinde, dolaşmasın dil
Yürekte ihtilâl, yaptığını bil
Dudak sözcükleri, süzmeli artık

Semada dolaşan, yıldız mısın ne
Sözcüğü çıldırtan, yaldız mısın ne
Kardeşin kıskanan, baldız mısın ne
Cümleler noktaya, kızmalı artık

Kuşatsın kafiye, tüm dörtlükleri
Avucunda bulut, saklıyor teri
Ey ıslak kalemim, sil dertlikleri
Virgüller dizede, gezmeli artık

Hummalı düşünce, söze girince
Gönül dergahında, mâna erince
Baktığını gözler, yere serince
Ünleme dur deyip, bozmalı artık

Ruhu ağırlasın, berceste dize
Mutluluk resmini, göstersin göze
Sesinin tonunu, duyurup bize
Sorular ağzını, büzmeli artık

Aşk-ı muhabbeti, sararken şiir
Lüzumsuz bu kalem, iyi bir şair
Ayaklar susmasın, şiire dair
Kalemin yazmaktan bezmeli artık

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ