bu şiiri ömrümün son zamanlarının anısı olarak yazıyorum şimdi den elveda sevgi dolu dünya beni hiç güldürmeyen ve hep ağlatan ve hep tebessüm ettiren içine dönük hırslı ve hep anıları mazide olsa taze tutan bir dünya içinde yaşamak zor değil ağır gelir bu şahısa.

duygularım hepten darmadağın umutlarım hayli bir ümitsiz
üşüyorum göz damlalarım bana hep mazimi geleceğim olarak gösteriyor bu yüzden şuan ağlıyor ve acı çekiyorum
peki neden demi yeceğim bir anda şuan bulunuyorum.

aslında ben çok korkuyorum evet ben çok korkuyorum
korkumu nasıl yeneceğimi düşünmüyor ve bitiyorum
özlemler hasretler eylen meler tatlıda olsa yanlan dan gülmeler
evet şuan yine tebessüm ediyor ve son cümlem.ben bir toprak cocuğu yum nasırlı ellerin helal ekmeğiyle büyüm bana ne eskiden nede yeniden bahsedilmesine izin vermiyor bu hayata işte son vedamı ediyorum hayatta sizleri bu bomboş oksijen alan insanlardan uzak durmanızı öneriyorum allaha emanet olun ben zaten birazdan oluyorum tebessüm etmeyi ifade etmeyi burada yazarak yapmak zorundayım okudunuz zaten. ben derbeder kabadayı selami kıymetli dostlarım a son selamlaarım olsun