KAR KUŞUYUM


Mevsim kış...!

Rüzgar;
Yollarıma, kar üflüyor.

Üstüme;
Lapa, lapa
Kar dökülüyor.

Kanatlarım karlı..!

Tir; tir
Titiriyorum, üşüyorum.

Kar’dan;
Kuş oldum, gülüyorum.

Minik kuşum. ..!

Kanatlarım ıslak.

Karla kaplı;
Dağları, ovaları
Nehirleri aştım.

Kar buzu;
Ağaç kovuğunda,
Soluklandım.

Minik kuşum. ...!

Günün ardın’dan;
Gülüşünle uyandım,
Günleri ağarttım.

Kanatlarım;
Bedenim, gözlerim
Hasretinle sensiz.

Kar kuşunum. ..!

Gam; yüklüyüm,
Sisli dallara konmadan,
Devrilmeden, savrulmadan.

Gökyüzünde;
Kar düzünde, süzüldüm.

Sevdana; Sevdana
Rüzgarları yardım.

Aç; susuz,
Kanat çırptım,
Yoruldum.

Minik kuşum;
Yoruldum, yorgunum..!

Göğsüne;
Umuttan, yatak ser
Yıllarımızdan, geçeyim.

Kanatlarım buz teni;
İçim soğuk, İçim buruk
Avuçlarında, sev beni.

Minik kuşum. ..!

Sevdana;
Rüzgarları yardımda,
Diyar, diyar göçtüm.

Kar kuşunum;
Gelde sar beni,
Gelde, ısıt beni.

Göğsünde uyut;
Göğsünde, ısıt beni.

Minik kuşum...!

Artık;
Bir günlük, ömrümle
Kar kuşunum..

Göğsünde;
Uyanamazsam,
Kelebek olup, uçarsam.

Gözlerimden;
Gözlerimden, öp beni..!



Bilent Atalay
30’10’2019
Bursa