Arada bir kalkıyorum
Arada oturuyorum
Kıçı kırık sandelye benden sağlam duruyor
Dar geliyor bu oda
anlaşılan
Geçmişi sorguluyor mekan sanki mekan

Açıyorum balkon pençeresini
Nefes alıyorum derinden
Yine can yüçel şiirinde buluyorum kendimi
...
Küfürde güzelmiş...
Yerini bulunca.

Kendime benzetemediğim düzeni
Başkasının keyfi imiş
Bana ne...!
Yine rüzgar günlük tutuyor
Yine bizim çomar bildiğini okuyor
Grab grav
Türkçede yok ya
Ama bizim evde, yolda, sokakda var...

Sen, git yağmur buradan
Çok kazık yedi bu adam
Gönderdiğim mektubu aldın mı
Küfür et okumadan.

Bir şiir ıslatır içimi
Küçük çocuğun altını ıslattığına benzemez
Küfür gorukluğunda.
Islanır
Bir tutam yürek, yüz gram beyin..

O zaman en güzel küfrü ben edeyim.
Rüzgar götürür nasıl olsa.
Gidiyoruz nasıl olsa
Uzun ince bir yolda