Yeni bir şiir yazmaliydı kadın..
Eski şiirlerin üzerini çizip tertemiz bir kagida silbaştan sevgiyi yazmaliydi..
Aşki yazacak kadar yüregi vardı o kadının ama aşkin onda biraktigi yıkımlardansa sevgiyi istiyordu artık hayatina..

Aşk yanliş yaptırırken, sevgi icini ısıtan huzurdu..

Artık sadece bir parça huzura ve ona ait bir kalbe ihtiyacı vardi.
Yillardir kendi icinde gizlendigi yalnızligindan kurtulup tekrar elini tutmustu bir kalbin...

Adama gülümserken kendini buldugu o gözlere bakarken icinden gecen ,
Sende yalan olma lütfen sende beni gitmeye mecbur birakma kalmak ve bu gozlere sevgiyle bir ömür bakmak istiyorum..
Her sabah yeniden yeniden sevebileceğim bir kalbin olsun..
Lutfen Rabbim bu benim hayatimin ödülü olsun diyordu dua ederken...
Dilinde Ya Vedud duasi
Kalplere sevgiyi veren Rabden diledi kadin..
Adamin onun ödülümü cezasimi oldugunu bilen bir tek oydu çünkü..

Ya mutluluktandi, yeni imtihani yada acıdan..
Ama bildigi yeniden baslamaya değer bir kalbi bulmasiydi..
Ve sevda ikisininde kalbine yazilirken meleklerin buna amin deyişini hissetti o kadin..
Ve sevda gülümserken yüregine,korkma sakın korkma diye fısıldadi..!

NEVİN AKTEKİN GÜLFIRAT