Görmüyordu onu kimseler..
Sanki görünmezlik iksiri içmişti..
Günlerce kaybolsa ortadan biride nerdesin demiyordu..
Telefonun şarjı bile günlerce gidiyordu..
Oysa onunda diğerleri gibi akıllı telefonu vardı..
İnsanlardan insanların kötülüklerinden kaça kaça görünmez olmuştu..
Yaşıyordu işte yaşamak buysa..
Yüreginden ekip acı biçmişti hep..
Kırmamak için kırılmıştı hep..
Sonrası suskun dediler deli dediler..
İlişmeyin ona dediler..
Oysa onun görmezden gelmeye değil.
Bir tutam fark edilmeye değer görmeye.
Sarıp sarmalanmaya ihtiyacı vardı..
Anlamadılar..!
Sevgisizlikten ölürken sustu insanlara
Sonrasımı..
Görünmez oldu işte..
Adı manşetleri süsledi..
Herkes o görünmezden bahsetti..
Keşkeler dillerde dolaştı.
Ama ne fayda..
Onun için siz siz olun bir görünmeze rastlarsaniz
Görmezden gelmeyin belki sıcak bir tebessüm,belki bir dua..Belki bir selam onu hayata bağlarken sizede insanlığınızı unutturmaz..!

Nevin Aktekin Gülfırat