2
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
553
Okunma
T/An/sızı/M
Karanlığıma bir umut ışığı b/ekledim
Bitip tükenmek bilmeyen umutla
Bir el ol istedim
Geceme Ayan beyan doğ istedim
Tan-sızım güneşim ol istedim
İstedim sadece istedim
Günü , dünü gecenin koynuna
Bıraktım
Umudum sayfa sayfa sarardı
Şimdi tutuyorum ucundan
Kırılmış, örselenmiş umutsuz sayfaları
Kum gibi dağılıyor
Kıyılarım hüzün dalgalarında
Sonra dönüyorum kırılmış dökülmüş tümcelerin dalgasına
batıyorum
Boğul boğul bitmiyor
Düşünüyorum
Olmalı
Belki kırgın bir satırda
Belki öznesiz Hasretin koynunda
Belki ben gibi devrilip tepetakla düşmüş bir cümlede
Belki söylenmemiş cümleler de
Üç beş satır olmalı , okunmuş veya okunmaya değer bulunmamış
....
SİBEL KARAGÖZ
5.0
100% (5)
Cevap Yaz