BOŞA ÇIKTI (630)

Umut ettik yokmuş umut.
Ellerimiz boşa çıktı.
Ölçüsü yok değil somut.
Feryadımız boşa çıktı.

Boşa çıktı boşa çıktı.
Feryadımız boşa çıktı.
Ölçüsü yok değil somut.
Feryadımız boşa çıktı.

Ne gel dedi ne de gelme.
Sevinip de boşa gülme.
Kabahati burdan bilme.
Kararımız boşa çıktı.

Boşa çıktı boşa çıktı.
Kararımız boşa çıktı.
Kabahati burdan bilme.
Kararımız boşa çıktı.

Ora gurbet bura gurbet.
Gönüldür bu yorgun elbet.
Beklemek var azcık sabret.
Sebatımız boşa çıktı.

Boşa çıktı boşa çıktı.
Sebatımız boşa çıktı.
Beklemek var azcık sabret.
Sebatımız boşa çıktı.

Küslük mü var nedir olan.
Hasret mi ki, elde kalan.
Doğruluk var, değil yalan.
Varlarımız boşa çıktı.

Boşa çıktı boşa çıktı.
Varlarımız boşa çıktı.
Doğruluk var, değil yalan.
Varlarımız boşa çıktı.

Alev alev yanmış idik.
Susuzluğa kanmış idik.
Biz sevda var sanmış idik.
Harlarımız boşa çıktı.

Boşa çıktı boşa çıktı.
Harlarımız boşa çıktı.
Biz sevda var sanmış idik.
Harlarımız boşa çıktı.

Zayi Ozan yana yana.
Buna nasıl can dayana.
Dağıtılmış dört bir yana.
Sırlarımız boşa çıktı.

Boşa çıktı boşa çıktı.
Sırlarımız boşa çıktı.
Dağıtılmış dört bir yana.
Sırlarımız boşa çıktı.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 18/09/2019 Çarşamba
Yayın : 14/10/2019 Pazartesi
www.edebiyatdefteri.com/siir/1257860/