Bir yavukluydu, düşlediğim.
Gözleri kömür karası.
Kaşları beni yakan.
Gamzeleri mâkber’im olan,
Bir sevdaydı, düşlediğim.
Beni yok eden,
Nemrud’un nâr’ına bedel.
Yine de razıydım,
Yakışına.
O ateş ki....!
Bana ;
Gül bahçesiydi.
Yakarken, cennetim di.
Cennetine râm olmak için,
Bu dünyada,
Yanmam gerekse bile.
Severek koşuyorum, nâr’ına.
Pervâne misali,
Yanmak için.
Ateşine al beni....!
Yanışımı görmeni arzuluyorum.
Gecelerde, seninleyim.
Tan yerinin ağarması,
Zûl’dü bana.
Yine güneş doğacak,
Dertlerimi görecekti.
Gıpta ile baktığımda,
Gözlerindi gördüğüm.
Doğan güneş, senin üstüne doğuyordu.
Yollarına kurban olan,
Bu gönlümün sevdası,
Gün geçtikçe,
Artmakta, dertlerim gibi.
Gönlümün gurbeti,
Hiç göremediğim sevdam.
Seni görebilmek için,
Senden önce gitmekteyim,

MAHŞER’E

Seni beklemekteyim.......!

Sonsuza dek......ARŞ-I ÂLA’DA.


......................Eskişehir-2008