Düştük bir vefasız aşkın nârına
Tutuşup yanmışız vay deli gönül
Bin pişman olsan da kimin kârına
Vazgeç bu sevdadan cay deli gönül

Neler çektim bilsen senin elinden
Kurtulmuyor gözler hasret selinden
Hazan yağmuruyla solan dalından
Düşen yaprakları say deli gönü

Söyle kaderimi sen misin yazan
Giydirdin ömrüme gamlı bir hazan
Çektiğim çileden ben oldum bezen
Artık , ıstıraba doy deli gönül

Nerede güneşim nerede yazım
Artıyor içimde büyüyor sızım
Bir türlü geçmiyor sana da sözüm
Bahara ermedik oy deli gönül

Susuz çöller gibi kaldım kurakta
Güldür artık beni şu son durakta
Takatim kalmadı koyma merakta
Vuslata erelim ey deli gönül...

Gülseren MORKAN

DOST KALEMDEN

Gururlanma nefsim, sende bir kulsun
Feleğin ey yönü, bizleri bulsun
Hiç olmasa bari, bir kere olsun
Başını göksüme koy deli gönül...
ishakaras

Değerli dost kalem ishakaras Üstadıma sonsuz teşekkürler...