özlemek fiilini kendine çekip
ekime ekilmiş iyelik ekin


şansımıza da yaver atadık mı tamam
kasıma yetişir çektiğimiz film..


biliyorum bazen karla,
bazen de aşkla karışık söz yağmuru altında ıslandık
ama hep aynı göğün altında
sarılsıklamdık


kimi zaman kaolaydım ağacına tırmanan
kimi zaman kurt
elmanı içten saran..

yani demem o ki sevgili,

sevmek bir fiilse şayet
ve çekim alanına kapılmışsak çaresiz


özlem yük olacak cümleye
taşıyamayız ikimiz


şimdi dört mevsim geçmişken aşk üzerinden
sağ kalabilmişsek bütün iklim değişikliğine rağmen
ellerimiz tutuşmadan henüz
mum yakıyorsa parmaklar


hikmetinden sual etmemeye ant içtiysem meşkin
karanlıkta yıldızları boğup
terliyorsa rüyalar


uyanma sakın,
gözlerimle kendine..


çünkü sol ayak bileğinden yazılacak
o bitimsiz hikaye


sen yeter ki yol bil adıma çıkan adresi
ben nasılsa öğretirim
aşka varacak kıbleyi

sevgilim,

özlemek fiilini çekiştirip durma öyle
bak ekime,
koptu kopacak iyelik ekiyle


hazır aşkla karışık yazılmışken şiir
ve ıslatacak meşk arıyorken kendine

durma,

yağmur bulutta dövülür
demir tavında


harfleri sessize alacağım söz
dolanırken nefesim

o putsal ayağında..