Aldırma sen benim, densiz dilime,
Densizin lafına, küsüp de gitme.
Hoş gör dikenini, gönül gülüme,
Gülüme dikene, basıp da gitme.

İlle gideceksen, bir şeyler söyle,
Söyle de rahatla, yol bitmez öyle.
Öyle bir şey de ki, okkalı şöyle,
İçine atıp da, susup da gitme.

Sen gidersen cânân, dağılır yuva,
Yuvasız kuşlara, dar gelir hava.
Havada avcılar, rast gelir ava,
N‘olur kanadını, kasıp da gitme.

Bir kötüye düşer, zul olur halın,
Halından anlamaz, yüreği kalın,
Kalın diyor yârin, bindiğin dalın,
Bindiğin dalını, kesip de gitme.

Sensiz yaşanmaz ki, ölür bu canım.
Canımın taa içi, yerin sol yanım,
Sol yanım vatanın, kaldım de canım,
Kısmetin say beni, nasip de gitme.

Karşılık veremem, kıyamam sana,
Sana kıymak cânân, yakışmaz bana,
Bana sorsan gönlüm, kalmandan yana,
Figani’yi ipe, asıp da gitme.

Kul Figani (Erdem Gümüş)
05.10.2019
İzmir