Beni yârden ayıranlar unuttum sanmayın
Bu kanayan yaramı kendim sardım kaçmayın
Sizlerde ayrılacaksınız sevdiğinizden ben gibi
Eyvah ne suçum vardı benim diyerek sızlanmayın

Bana yaptıklarınızı suçunu ben gibi çekeceksiniz
Mutlu olmak nedir ben gibi bilmeyeceksiniz

Seherde sabahınız olmaz acılarınız hiç dinmez
Derdinizi anlatacak kimse bulunmaz acı bitmez
Sanmayın benim derdim deva bulmaz geçmez
Eyvah ne suçum vardı benim diyerek sızlanmayın

Bana yaptıklarınızı suçunu ben gibi çekeceksiniz
Mutlu olmak nedir ben gibi bilmeyeceksiniz

Ömür gidiyor sona doğru göreceksiniz sonunuzu
Göreceksiniz yaptıklarınızla ecelle kuruduğunuzu
Mevla kulun hakkını alır bırakmaz yıkar kurduğunuzu
Eyvah ne suçum vardı benim diyerek sızlanmayın

Bana yaptıklarınızı suçunu ben gibi çekeceksiniz
Mutlu olmak nedir ben gibi bilmeyeceksiniz

Ben gibi savrulun hasretin içinde acıyı sizde tadın
Sevenleri ayırmak suçtur öğrenin kuruyun kalın
Ne istediniz biz sevenlerden ayırdınız şimdi anlayın
Eyvah ne suçum vardı benim diyerek sızlanmayın

Bana yaptıklarınızı suçunu ben gibi çekeceksiniz
Mutlu olmak nedir ben gibi bilmeyeceksiniz

Gülveren’im yüreğim sızlasa da dökülse yaşım
Beddua etmezdim böyle ateşte yanmasaydım
İnsan haddini bilecek bilsinler desinler yapmasaydım
Eyvah ne suçum vardı benim diyerek sızlanmayın

Bana yaptıklarınızı suçunu ben gibi çekeceksiniz
Mutlu olmak nedir ben gibi bilmeyeceksiniz

Mehmet Aluç-Gülveren