ANLARSIN Kİ!

Sığmaz için içine,
İkişerli çıkarsın merdivenleri.
Bu böyle devam etse de uzun bir zaman,
Zannedersin ki;
Sürüp gidecek benimle ebedi...
Sonra başlarsın merdivenleri,
Tek tek adımlamaya.
Öncekiler kadar olmasa da
Böyle sürer gider bir süre daha...
Sonra, sonra mı?
İlk işaret fişeğidir!
Trabzandan bir elinle güç almak...
Ayakların sanki;
‘’El aman’’der gibi.
Aldırmaz, devam edersin şimdilik,
Fiziksel çöküşünü kamufle edercesine,
Adeta medet umarsın,
Ahmet Haşim’in;
O, meşhur dizelerinden...
Düne çoktan razısındır amma,
Yitirdiğin gücün
Geriye gelmez bir daha...
İlerledikçe zaman,
Tutmaz; belin, dizin ayağın.
En sonunda;
Düşersin bastona!
Sonra, sonra mı?
Olursun çoluk çocuğun elinde maskara...
Aklın erer, gücün yetmez
Dersin;
‘’Allahım benim mi bu beden?’’
Anlarsın ki; gençlik gitmiş elden...
Salih KOÇ
28 Eylül 2019 Acvcılar-İstanbul