Hiç birin şeyde kalmadığı gibi
Belliydi kalanım olmayacağın
Burnu havada yangınlar yükselir
Küllerde ölü Anka süreğen uyur
Bir damla, cehenneme diklenir belki
Solunda rahmetli resimlerin gururu
Aşina olmalısın yakınlığına
Keşke biraz da uzaklığına
Umurumda değil daha sonrası
Sularımdan şimdilik gitme

Gitme, oralarda da Neronlar var
Kötünün süslüsü en makbul seçim
En üstte hafif masallar oturur
En altta taşmayan bardaklar
Uyumun salkımında halkı
İç sığınaklarda kitapları yakarlar
Yanık kokusu en hassas tarafım
Yücelerle uyuşmayışım bundan
İnce bir yağmur kalırım belki
Kırgınsan yumuşacık döşek olurum
Bilsen ne kediler rahatladı bakışlarımla

Gitme, Neronlar dayanılmaz olur
Sonra kim genişletir orta kuşağın kapsamını
Tepelerde lafa tutup umudu
Yanık bayırları cemrelerle kim doldurur
Kim söyler kötünün kötü bir ezber
Saksağanın saksağan olması gibi
İnsanın sadece insan olduğunu
Kim başını koluna dayayıp dik tutar kelimeleri
Mavilere tutkun şiiri hüzne vakfetme
Bilsen, ne kanatlar birikti şahdamarımda

Eliz Edebiyat - Temmuz 2019