yalnızlığın uzunlarını yakmış
gidiyordum karanlıkta


yolum boş
yolum duble
yolum pejmürde
ki hiç sevmediğim kelime..


uzaktan selektör yapıyordun
dedim ki karanlığım’ gözlerini kamaştırıyor
ve peşinden bi merak
acaba yalnızlıktan mı geliyor


geldik mi yan yana
geldik..

sizi gözlerim bir yerden ısırıyor sanki

dedim ki,
dilerseniz bir ısırık daha alın
hem yanım boş
doluşuruz belki


gülüşüne baktım o an
dedim ki bu iş tamam..


ilkin kendini yolcu gibi hissetmeyesin diye direksiyon önerdim
ehliyeti aşktan aldım
kazalıyım sevgilim


ben mi ?!
deyince
yok, dil alışkanlığı dedin


baktım o an
önüne bak çarpacaksın dedin


korkuyorsan eğer
emniyet kemerimi" takabilirsin


gözlerimden güven mektubu istedin o an
kapalı zarf içinde


güven sadakata tabii
cevap zaman içinde,,

sonra yol hikayesine başladık,

neden döndüğünü sordum
ki malum,
yalnızlıktan ölüyordun


dedin ki bir sevgilim vardı
tıpkı sana benzeyen


dedim ki anlatma boş ver
şimdi uzundur hikayen..