0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
485
Okunma
İlk şiirim olma özelliğini taşır... Akılda şiir yazmak, şair olmaya aday olmak gibi bir şey yokken, bir sonbahar günü yalnız başına yolda ağlamaklı yürürken kendi kendine dilden dökülmüştür. Tabi sonrasında bir kaç küçük düzenlemeyle bu hali almıştır.
Bir senelik tecrübeyle şuan oynamalar yapsam belki daha güzel hale getirebilirim lâkin bu ilk şiir olarak böyle kalmalı diye düşünüyorum..
Kasım 2018
Şöyle bir düşündüğümde
Gözyaşlarımdan başka kimsem yok diyorum.
Ama onlar bile benimle kalmıyorlar ki...
Damlayıp gidiyorlar...
O ne afilli yalnızlık öyle !
Bana kalan tek şey;
Damlayıp giden yaşlarımın artıklarını emen yanaklarım.
Sorsan herşeyi anlatır onlar.
Kendi resmini bile görürsün orada.
Uzaktan bakınca yaşlılık,
Yakından bakınca sensin onlar.
Sen...
Şimdi nasıl bakayım kalbim yetmezmiş gibi,
Bir de yüzümde senin suretinle bir başka yüze ?
5.0
100% (1)
