gün gelir sözcüklerim anlamını yitirirse,
ya da
sözlerim adresini ulaşamadan silinirse,
hatta
dil artık yorulur, sonsuz kere dinlenirse,
vasiyetimdir;
adım Abdullah, adım başkaca söylenmesin.




gün gelir ellerim hakkınca tutamazsa,
ya da
tuttuklarım avucumda solar kurursa,
hatta
eller taş kesilir, sonsuz kere bırakırsa,
vasiyetimdir;
cismim Abdullah, tenim başkaca değinmesin.

gün gelir gözlerim ondan ötesini bakarsa,
ya da
gördüklerim kandırır da gönlümü çelerse,
hatta
gözüm fersiz kalır, karanlığa göz kırparsa,
vasiyetimdir;
karası Abdullah, göze başkaca nazar değmesin.

gün gelir kulaklar isminden yüz çevirirse,
ya da
duyduklarım kalpte aksedip vesvese verirse,
hatta
kulak artık sağırlaşır, hakikati işitmezse,
vasiyetimdir;
özüm Abdullah, başkaca namım duyulmasın.

gün gelir yüreğe değen kıvılcım tutuşursa,
ya da
ateşi tüm benliğimi sarar yangınım olursa,
hatta
içinde can bin kere ölüp bin kere dirilirse,
vasiyetimdir;
közüm Abdullah, başkaca odun çatılmasın.