yalnızlığın da çeşitleri var, iki kişiliği var mesela, ne sen onun ,ne o senin halinden anlar, paylaşırsınız aranız da, sahteliği olduğu kadar,yalnızlığı da ... bir de tek kişilik yalnızlıklar var, şairin dediği gibi paylaşılsa adının yalnızlık olmayacağı, ölüm yalnızlığı gibi... ya da yüzünüze gülüp arkanızdan kuyunuzu kazacak kadar, acısı koyu yalnızlıklar.. benim bildiklerim bunlar, yani senin yalnızlık dediğin yalnızlık değil sev o yalnızlığı....emine rezzan sipahi
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Nefise Durel'in yorumuna şükranla... Herkesin bakışı başkadır yalnızlığa... Ancak ben kadar farklı bakanını tanımadım henüz...
Nasıl diye soruyorsunuz değil mi?
;)
Hayattan acıyı yutkunmak birine aşkla tutunmakla aynıydı. Acının başkentini yazar şairler fakat anayurdundan söz edeni, görmedim hiç! Artık Vika, anayurduydu acının…
Ve gülüşlerim; Acılarımı örtmeye çalışan ağır işçilerim… Kan kardeşiydiler yalnızlığın. Hayatımızda yalnızca ‘Biri’ olsun isterken ‘Yalnız Biri’ oluyorduk istemeden!
Yalnızlık yok oluşumuz değil, yokuşumuzdur aslında. Acıyla el ele ve ağır ağır kendimize getirir bizi. Bu yüzden yalnız bir adam olmayı, yanlış bir adam olmaya tercih ettim hep. Yalnızlığın mahiyetini kavramadan ondan kurtulduğunu sananlardır, asıl yalnızlar! Yalnız kalmayı beceremeyen insan, beraber olmayı da beceremez…
Yalnızlık kalbin derinliklerinde dolaşan ince bir sızıdır. Kimileri için saplantı bir yaşam biçimidir. Saltanat sananlar vardır. Bazen akla zevaldir. Akıllı olana kârdır… Birçok kez terk etsek de onu, her daim yanı başımızda bulduğumuz sadık yârdir. Hiç kimse yalnızlığımız kadar yakın değildir kalbimize.
Oysa yaşamak bile düşle gerçek arasıdır… Ve yalnızlık insanın kendine yürüme fasılasıdır. Yalnızlık bazılarına kederlenmeyi, birçoğuna korkmayı, kimilerine saklanmayı, çok azına da anlamayı öğretir. Tek kötü yanı vardır yalnızlığın; O da ne düşündüğünüzü hiç kimsenin bilmeyecek olması… Belki de yaşayıp yaşayıp tüketemediğimiz tek kavramdır yalnızlık…
Ali ASAFOĞULLARI
Anlamlı yalnızlıklara düşsün yolumuz anlamsız kalabalıklar içinde olmaktansa... Selam ve duayla...
yalnızlığın da çeşitleri var, iki kişiliği var mesela, ne sen onun ,ne o senin halinden anlar, paylaşırsınız aranız da, sahteliği olduğu kadar,yalnızlığı da ... bir de tek kişilik yalnızlıklar var, şairin dediği gibi paylaşılsa adının yalnızlık olmayacağı, ölüm yalnızlığı gibi... ya da yüzünüze gülüp arkanızdan kuyunuzu kazacak kadar, acısı koyu yalnızlıklar.. benim bildiklerim bunlar, yani senin yalnızlık dediğin yalnızlık değil sev o yalnızlığı....
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz