15
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1305
Okunma

seherin alacası düştü
gıcırdayarak açılan zindan kapısına
aniden ıslak. küf kokulu bir siluet belirdi
taze gözyaşı izi kalan gözlerini sildi
suskun
vakur adımlarla ilerledi
hücrede uyuşan ayağındaki
karıncalar beynine hücum etti
kıvılcımlar saçan gözlerinden
kaybolan yılları film şeridi gibi geçti…
köhnemiş hayallerine son kez sarıldı
kırıldı kalem,umutlar tükendi…
ateş çemberinde
zehrini kendine akıtan akrep kadar çaresizdi
sıvası dökülmüş duvarlar ağlarken
depreşen acıları elinin tersiyle iteleyip ilerledi
avluya açılan demir kapıdan
bitkin bir halde geçerken
vahşi bir rüzgarın elini ensesinde hissetti
ürperdi...
son kez başını göğe çevirdi
yıldızlar kömür
bulutların beti benzi küldü
koca çınar hazin bir şekilde devrilirken
dağ taş inledi
sararmış yapraklar düştü
örselenmiş ömrün üzerine...
5.0
100% (1)