Bir evlat ki, hayatı babasına zehir ediyorsa,
Bir evlat ki, babasını dünyaya küstürüyorsa,
Bir evlat ki, babasına zerre kadar saygı göstermiyorsa,
Bir evlat ki, kendini babasından üstün görüyorsa,
Olmaz olsun böyle bir evlat!

Bir evlat ki, kendi gölgesi doğrultusunda gidiyorsa,
Bir evlat ki, babasına zalimlik yapıyorsa,
Bir evlat ki, babasına azılı bir düşman gibi bakıyorsa,
Bir evlat ki, babasını yordukça yoruyorsa,
Olmaz olsun böyle bir evlat!

Bir evlat ki beş vakit namaz kıldığı halde, babasını hor ve hakir görüyorsa,
Bir evlat ki, hayat gergefinde, babasına çile ve ıstırapları örüyorsa,
Bir evlat ki, babasını daha yaşarken, her gün öldürüyorsa,
Bir evlat ki, babasının yufka gönlünü tasaların her türlüsüne büründürüyorsa,
Olmaz olsun böyle bir evlat!

Bir evlat ki, babasının gözünün içine baka baka ona zulüm ediyorsa,
Bir evlat ki, babasının bir kötü günü olduğunda, yanında bulunmuyorsa,
Bir evlat ki, el bebek gül bebek gibi büyüdüğü halde, bunları inkâr ediyorsa,
Bir evlat ki, babasının neşe ve üzüntülerini paylaşmıyorsa,
Olmaz olsun böyle bir evlat!

Bir evlat ki, babanın malı deniz, içmeyen keriz diyorsa,
Bir evlat ki, kendini her daim babasından, üstün görüyorsa,
Bir evlat ki, kin ve nefret duygularıyla, her geçen bileniyorsa,
Bir evlat ki, babasının şeref ve namusuyla, övünmüyorsa,
Olmaz olsun böyle bir evlat!

Bir evlat ki, babasının onun için yaptıklarını görmezlikten geliyorsa,
Bir evlat ki, gönül pınarlarını boşu boşuna bulandırıyorsa,
Bir evlat ki, babasının varlığıyla her yerde göğsü kabara kabara yürümüyorsa,
Bir evlat ki, babasının malında mülkünde, gözü varsa,
Olmaz olsun böyle bir evlat!

Bir evlat ki, babasının gönlünü hoşnut etmiyorsa,
Bir evlat ki, bugünün işini, bile bile yarına bırakıyorsa,
Bir evlat ki, her daim babasına, muhalif oluyorsa,
Bir evlat ki, babasına yedi yabancı muamelesi yapıyorsa,
Olmaz olsun böyle bir evlat!

Bir evlat ki, utanmadan “bana ne halin varsa gör” diyorsa,
Bir evlat ki, evden çıkarken nereye gittiğini söylemiyorsa,
Bir evlat ki, babasına her şeyin hayırlısını dilemiyorsa,
Bir evlat ki, ahireti olan babasına güler yüzlü davranmıyorsa
Olmaz olsun böyle bir evlat!

Bir evlat ki, babası ağladığında, gözyaşlarını merhametle silmiyorsa,
Bir evlat ki, babasının yetim ve öksüz çocuklar gibi duygusal olduğunu bilmiyorsa,
Bir evlat ki, babasının içten gülmelerinde görmediğinde üzülmüyorsa,
Bir evlat ki, her daim vay nefsim diyorsa,
Olmaz olsun böyle bir evlat!

Bir evlat ki, babasının kederli gönlüne merhem olmuyorsa,
Bir evlat ki, babasına karşı sevgi ve muhabbetle dolmuyorsa,
Bir evlat ki, babasına “velinimettir” nazarıyla bakmıyorsa,
Bir evlat ki, babasını insan yerine koymuyorsa,
Olmaz olsun böyle bir evlat!
12/Eylül/2019