Evlat dediğin,
Babası yanında yaşlandığında bir kez bile of dememeli!
Babasına her gün rengârenk Muhammedi gülleri vermeli!
Ne pahasına olursa olsun,
Onun gönlünü her daim hoşnut etmeli!

Evlat dediğin,
Babasının gül hatırı için, her türlü fedakârlığı yapmalı!
Her canı sıkıldığında seve seve yanında oturmalı!
Şanı çok yüce Allah’ın rızasını kazanmak isteyen,
Her gün babasının hal ve ahvalini sormalı!

Evlat dediğin,
Babasına karşı, tatlı dilli güler yüzlü olmalı!
Canı gönülden sevgi ve muhabbet ile dolmalı!
Babasını bir gün üzgün gördüğünde,
Hazan vaktindeki gül misali sararıp solmalı!

Evlat dediğin,
Kesinlikle ve kesinlikle saygıda kusur etmemeli!
Babası yaşadıkça, sevgi ve muhabbeti bitmemeli!
Babasının bir ayıp ve kusuru olduğunda,
Zifiri karanlıklar misali mahirce setretmeli!

Evlat dediğin,
Gerektiğinde, babasını sırtında taşımalı!
Babasını el bebek gül bebek misali gözetip kollamalı!
Mesut bahtiyar olsun diye,
Önünde el pençe divan durmalı!

Evlat dediğin,
Babasının rahatlığı için, çok şeyden feragat etmeli!
İhtiyacı olduğunda koşa koşa gitmeli!
Sabır ve metanet abidesi olup,
Bıçak kemiğe dayanıncaya dek usulce sabretmeli!

Evlat dediğin,
İçmeyip içirmeli, yemeyip yedirmeli!
Babasının sıkıntı ve tasalarını bertaraf etmeli!
Nadasa bırakılmış gönül tarlalarına,
Müşfik tohumlarını ekmeli!

Evlat dediğin,
Babası biraz geciktiğinde yolunu gözetlemeli!
Onun için her şeyi minnetsiz yapabileceğini söylemeli!
Babasının akıbeti için,
Aşk ve şevkle dua ve niyaz etmeli!

Evlat dediğin,
Babasının yürek hararetini dindirmeli!
Başını içi dolu sevgilerle sıvazlamalı!
Meramını gündeme getirmeye çalışırken,
Leb demeden hemen leblebiyi anlamalı.
10/Eylül/2019