herkes birbirine benzer
tanımadan evvel


bu kalabalık
çok tanıdık’


herkese karışınca hiç kimseye benziyorum
bu iyi bir şey
çünkü birin karosunu" alan kaldırım üstünde
birdir bir oynuyor yalnızlığın


el ele tutuşan insanları da görüyorum ara ara
sanırım yanlışlıkla karışmış olmalı
bu anlamsız yokluğa


kimi avucuyla yuva yapıyor serçe parmağa
kimi aşk ile tutuyor
kimi iğreti

kimi umuma mahsus
günü birlik dost eli..


herkes ayna tutuyor bakışıyla karşıya
aynılaşıyor haliyle
yüzünün yarı çapıyla


güneşin kadrajından çıkıp gölgeye sığınıyorum sonra
kimi zaman ağaç
kimi zaman insan


açık alanda yasaklanmadı henüz
sol cebimdeki sigaram..


yalnızlığın iyi tarafından bakıyorum bu defa
taşımak zorunda olduğum bir el
adımlarına uymakla yükümlü adımlarım
bakmakla mükellef aşkım
harcını ödediğim mutluluk
karşılıksız çek
senet
sepet
-sepet yumurta
sakın hamilini unutma!


bütün bunları yalnızlığın üstüne uysun diye uyduruyorum
bir yandan sigaramı içiyor
bir yandan çakmakla oynuyorum


ve farkındaysan
konuyu dağıtıyorum..

malum, canım ayna tutmak istemiyor bu defa

ve sırf bu yüzden,

güneşin kadrajından çıkıp parka sığınıyorum
kimi zaman ağaç

kimi zaman insan oyuyorum..