seninleydim her zaman
senin bende olmadığın günleri saydım sensizlikte...

hergün bir kez daha sonsuzluğa itelendim
anlamsızlığın,vurdumduymazlığın
sonsuzluğa giden yolları gösterdi her defasında...

umudumu yitirmedim
umutsuzlukta bile gülme ihtimalim vardı ya
sendin;gülümseyebiliyorsam
sebebi sendin işte...

sözlerim anlamsızdı belki
söz konusu sen olunca
elim ayağım dolaşırdı;saçmaladıkça saçmalardım
sen belki de aptal derdin bu halime...
ama aldırmadım;senin için aptallaşıyorsa şu yüreğim
varsın aptallaşsın derdim...

olmadı işte
anlamadın,görmedin
senin için çarpan şu yüreği göremedin...
bir tek aptal,aşık halimi gördün ya
ne desem boş sözler artık...anlamsız cümleler...sensizlikteki aptallıklar işte...

şimdi ise; keşke diyorsun ya
keşke yüreğini görebilseydim...
boşver bu sözleri diyorum bende...
aptallıklar içindeki keşkeler bunlar...aldırma...aptallık işte...


menekşe...