kanlı gözyaşlarım...

yorgunluğumun son damlalarını akıtıyorum artık
gücüm kalmadı
nefesim tükendi
bittim artık;halim kalmadı bu vurgunlara...

öyle sert öyle acımasızca gelip geçtin ki şu yürekten
anlamsızlaştım;tek söz söyleme gücümü yitirdim
yoruldum işte çok yoruldum...

sanki bir gecede
bir akşamın sabahına giden saatlerde
kendimi tanıyamaz oldum...

gözlerim sana bakamıyor;korkuyor artık
sözlerimde de senin adın geçmiyor
daha doğrusu geçemiyor ki
o umudu da kaybetti bu yürek...kaybettirdin şu yüreğe...

düşünmedin ki
hiç düşünmedin
seni sahiplenen bir varlığın varolduğunu bile bile
umursamadın beni...

senin olmadığın her anımda
korkular biriktirdim içime
bire bin kattı her defasında
korkularımın kökü bedenimin her yanını sarıp sarmaladı...

kaçış yolumu da kaybettim
sana uzanan yolu da...
her şey her duygu terketti beni
umutlarım...hüzünlerim...mutluluğum...

terk etmeyen tek bir şey var beni;biliyorum
senin için akıttığım
kanlı gözyaşlarım beni bırakıp gitmedi...

senin yaptığın nankörlüğü
bir tek gözyaşlarım yapmadı bana...

yazık sana kanlı gözyaşlarım kadar olamadın...

menekşe(yosun)...