mahzenlere kapatılmış duygular
idamı bekliyor bedenler
mevsimler sonbahara dönmüş
gözyaşlarım sinirinden yeri döğüyor

resimlere sıkışıp kalmış yüzler
çağlar çağ atlamış
bulunamamış gidişleri engelleyen icat
dön demekte zor gideni durdurmaya

onsuz nefes almayı unutuyorsun
o ise yaşa diyor bensiz
buna kader desem haksızlık ederim
yarı diri gömerlerken mazi denen mezarlıga
sesim çıkmasa kahrolurum duman duman

umuda mı yanayım,gidene mi?
yalanlarına mı,gözlerine mi sitem edeyim
pare pare parelenen kalbime mi?
elerimden kayıp giden ellerine mi?
merhem olayım
eriyip biten bedenimi mi ?
gözlerimden silinen gözlerini mi?
kurtarma telaşına düşeyim

öyle bir çıkmazın içindeyim ki
yürüdüğüme,güldğüme aldanma
dumanın gardiyan olduğu bir mahzende
bütün hayellerime muebbet verildi

sorgusuz sualsiz infaz ettiler
bir gece bütün heveslerimi
şimdi ellerim varmıyor
duygularımı topraga vermeye