Bir kaç kez rastlamıştım size karşıda
Bağdat caddesinde dolaşırdınız
ünlüydünüz ünvanlarınız vardı

sizin için sanatı çok sever hem ressam hem
şair diyorlardı

bir keresinde yan yana geçip giderken
dönüp dönüp bakmıştınız bana
bir yerlerden tanır gibi

oldukça yakışıklı çekiciydiniz
elbiselerinize yakından bakınca şöyle
dikişi iyiydi
lakin kumaşı kötü
böylesi çabuk solar
hem tutmaz ütü

mehtaplı gecelerde Boğaz’da meşk edermişsiniz
günahı onların boynuna
adınız çıkmıştı miras yediye
çevrenizde bir çok ta dalkavuk varmış
eşlik edermiş güzel kadınlar sohbetinize

şiirler okunurmuş sazlı sözlü yaz gecelerinde
sizi bir yerlerden tanır gibiyim

benim gençliğime çok benziyorsunuz
ben de önceleri sizin gibiydim
itibarımı paramı
har vurup harman savurdum
şimdi İstanbul’un ünlü bir dilencisiyim

beni bir yerlerden tanırsınız siz
anlatsam sizi size çok utanırsınız

bir ömür baktığınız dev aynasının
öteki yüzünde
şimdi anadan üryan bir zavallısınız
elbiseleriniz vardı dikişi iyi
kumaşı kötü
böyleleri çabuk solar hem tutmaz ütü

sonunu soran olursa
-ee ne oldu peki
eminim sonunu dinlemek istemezsiniz

6/Mayıs/2010/Perşembe

Yüksel Nimet Apel