Söyle!
İyi mi böyle?
Yavaş yavaş tadarak ölüm meyvesinden
Aralıksız kan kusup kızılcık şerbeti içtim diyerek
Geçip giden yıllardan, yağmurdan da anlamayıp
Ahkâm kese kese selâmlamak yeni günü
Canlı canlı gömerek kendini mezarlara
Hâlimi sormadan, iki kelime konuşmadan
Söylesene! Ne duruyorsun?
Daha ne kadar sileceksin beni kalbinden?
Beni öldürmeye çalışma her gün o zalim hafızanda
Ben zaten her gün ölüyorum kendi kendime
Koskoca şehri düşman mı edeceksin kendine?
Anılar, yaşanmışlıklar, gözyaşları, sevinçler...
Ne oldu peki bunlara, bir kalemde silindi mi?
Suç bendeyse özür dilerim, kusuruma bakma
İlk sevdiğim zamanki gibi zannetmişim seni
Tanıştığımız günden kalma çalan bu şarkı
Kulaklarını mı kapatacaksın o günlere?
Ben bu kadar kötü bir insanmışım meğer
Günahkâr ellerin değsin yad ellerin ellerine