bu geçe sensizlik ve ben tutuk bir ay gibiyim
sen yıldızın en koyu gövdesi idin teninde hep üç renk vardı
seninle girerdim düşün en acı kenarlarına



sesim boğulurdu keman olan saçlarına
tutup gerdanından sevgi ateşini yakardım ufka
gece üzülmezdi sensizlik rıhtımlarında



yalvarmalarım göl olan ateş denize seslenirdi gölgen
sana benzeyen bir ten bu içimdeki senin har ile bakan izin
düşümü boyadığın her kirli düşünce yasaktı bana


elime gözüme itaatkar olamadım sende kapıldım yankılarına
bizim burcumuzdu ikizler hangi yakınlık söne bilirdi ki sessizlikte
utanmak yerine bir suçlu aradık tenimizde ,sen ruhumu aldın ben senin yokluğunu


firari bir karanlıkta alaca göz kurşunlarını sayamadım
ateiz bir aştı bu tek inanmayan sen ruhunu şeytan olmayan giz
dokunurdu ılık ılık nefis soğumazdı kör kızıl sabahlarımız