6
Yorum
11
Beğeni
4,6
Puan
865
Okunma
gözleri
gözleri düşüyordu
gecenin aysız karanlığına
damlalar
damların içinde kırık resimler
ağlatıyordu ufak ufak
duygular
duyguların için acılar soğuk yalnız nefesler gibi
arta kalan yokluğun açıklı feryatları
yağmur
yağmurun elleri ıslak ve endişeli
içinde dar ağaçları ve çocuk gülüşleri
üşürdü
üşüdü sabah
kimsesiz bir duvar gibi trenler sessiz ulu orta yankısız
rüzgar
rüzgarı korkusuz ruh gibi asil bir teklik
coşku gibi derin derin bir yamaç
öksüz
öksüzdü yorgunlukları
aynı çaresizliği gibi bıtkın durgun ve zayıf
gül
gülmekti yeni bir renkte uyanan sabah uykusu gibi
narin kırılgan ve tatlı
eylül
eylülün sesi üzgün kirpikleri yorgun
gözleri ise puslu yüreği zengin
5.0
90% (9)
1.0
10% (1)
Cevap Yaz