Bu vecaya em bulunmaz
Parelenme güzel yanım
Derde derman kimse satmaz
Aralanma sızan yanım

Derdi türlü bu başımın
Rengi tektir gözyaşının
Şu içime akan gamın
Payeleyip alan olmaz

Gönül bağı güle zarken
Hasretinle gönül darken
Böyle gelmiş, gitmek varken
Ümitlenme çocuk yanım

Er meydanı varsa söyle
Söylesene erler nerde
Cümle seven erde olsa
Düşmeyende kalkan olmaz

Aşk divanı başa bela
Varmıdır ki baki kala
Nice güzel gördüm ama
Bendekini bilen olmaz

Sevmiş iken gönül seni
Sorma bana sebebini
Var şu kalbin sahibini
Kaynağınla bakıp anla

Esen yele sesi veren
Göklerine yıldız seren
Varı ile fevk getiren
Gizemini çözen olmaz

Ahir zaman geldi çattı
Emanetin oldu varın
Cümle gelen gider yarın
Sabitleyip kalan olmaz

Gönlü yakan aşkı harda
İnsanoğlu vallah darda
Ne sözünde, ne manada
Haddini de bilen olmaz

Göz nurunu veren gücü
Düşünmeye vakit bulmaz
Bahşedilmiş koca ömrü
Anlamaya yoran olmaz

Semih olan açar hanı
Paylaşır da cümle malı
Haydan gelen huya varın
Kıymetini bilen olmaz.