Aklına gelebilecek ne varsa bana ait
Yerle bir, tuzla buz, suspus, sakin
Puslu, soğuk hava; anılar sorguya çekiyor
Kaçılmıyor sessiz fırtınalardan, tam da zamanı
İki yakası bir araya gelmiyor İstanbul’un
Yağmur bile teğet geçiyor buraları
Kurumuş toprağın solgun çiçekleri isyanda
Benimki de can, onlarınki de
Hatalar bir kefede, pişmanlıklar öbür kefede
Yerle bir oldu hayallerimizin tümü
Çok şey yapacaktık, ne de güzel anlatırdık
Buharlaşıp gidiverdi tüm mucizeler
İkiyi ikiye bölünce bir kalırdı ya hani
Biz bölününce niye sıfır kaldı peki?
Neyse biz boş verelim artık bunları
Olan oldu, biten bitti, giden gitti
Bir gün birileri gelip beni sorarsa sana
"İyi bilirdim." dersin arkamdan olur mu?
Sevgimizi düşmanlıklarıyla sınarlarken
Bizim sabrımız yensin onların nefretini
Şimdi yeni şeyler var yapmak istediğimiz
Ayaklarımıza çok diken değmeli, daha çok
Herkes tek doğup tek ölüyorsa şu dünyada
Sen de tek başına koş, helalleş tüm yollarla