Gözümün nuru bebeğim ömrümün nazlı çiçeği
Hangi ara büyüdüyse uçup benden gidecekmiş
Baharlarımın goncası evimin ballı böceği
Kendisine yeni hayat seçip öyle gidecekmiş

Su akar yolunu bulur gönül yürür benzerine
Düşlerini rehin vermiş dalıp derinden derine
Sütten beyaz gelinliği iffet ile üzerine
Namusuma kefen diye biçip öyle gidecekmiş

Firak mendili asılır ayrılıkların atına
Yerini ıssız bırakıp çıkacak özlem katına
Allı duvaklar içinde mutluluğun hilkatına
Kınalanıp şerbetini içip öyle gidecekmiş

Ne zorluklarla büyüttüm düşürmedim bir gün dara
Gece gündüz başucunda kundaklara sara sara
Araya hasreti koyup kollarımdan uzaklara
Büyük kanatlı kapıdan geçip öyle gidecekmiş

Çocuk yüzlü resimleri daha dün koydum albüme
Gelip karşıma dizildi hatıralar küme küme
Üzerine titrediğim tutuşup yanan kalbime
Gözyaşını damla damla saçıp öyle gidecekmiş….Bilal KARAMAN

Firak: ayrılık üzüntüsü, hicran
Hilkat: yaradılış, fıtrat, doğuştan gelen vasıf