1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
480
Okunma
Yine düşmüş yaslı gönüle efkar
Dökülünce yaşlar gözler ağlarmış
Kalem, kağıt,kelam... hepsi cefakar
Yazılınca satıra sözler ağlarmış.
Nameler çıkmıyor kesilmiş sesi
İnilti gözyaşı, feryad nefesi
Çırpınıp kırsa da buzdan kafesi
Akıp giden sular, buzlar ağlarmış.
Gönle kar yağınca titrermiş yürek
Ne hayal kalırmış ne de bir dilek
Belki bir an belki ta mahşere dek
Mevsim kışa dönüp yazlar ağlarmış.
Bülbül hasret kalmış gonca gülüne
Nameler dökülmez tatlı diline
Gitmiyor ki eller gönül teline
Kopunca telleri sazlar ağlarmış.
Şu sisli gökyüzü şu berrak mehtab
Nazlı akan dere şu kara türab
Ağlayıp yoruldu düştü de bitab
Görünmeyen sırlar, özler ağlarmış.
Gönülde kalan bir tatlı hatıra
Kaşıdıkça kanar o derin yara
Girince bir akran derin mezara
Ak sakallı nurlu yüzler ağlarmış.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz