6
Yorum
31
Beğeni
5,0
Puan
1005
Okunma
karanlık yollardan geçiyorum
uçurumların kenarından
ayaklarımın altında kah çakıllar
kah dikenler
kah güller
uğultusunu duyuyorum arkamdakinin
bir dağ yıkılır gibi
yanardağ patlar gibi
bülbül feryadı gibi
tökezleyip düşüyorum
gölgesi düşüyor önüme
ahh gölgesi
ne korktuğum şeye benziyor
ne ürktüğüm uğultuya
gölge ki
bir yudum su
bir lokma aş
kırmızı güllerin kokusu
mavi denizlerin serinleticisi
sarılıyorum gölgesine
öpüyorum
kollarım kendimi boğuyor
dudaklarım içime kanıyor
ama kaçmaya devam ediyorum
gölgesi yok olana kadar
gölgem yok olana kadar
kaçmalıyım
eyyy gönlümü yaratan
eyyy gönlümdekini yaratan
bir yol göster
gölgelerin öldüğü
ölülerin gölgelendiği
frezya
5.0
100% (14)
Cevap Yaz