Bak geldin gidiyorsun ey gönül uslansana
Yorgunluk omzunda şal saçında oynar aklar
Çekip düşten gözünü gerçeğe yaslansana
Nihayet toprak olur açlar ve dahi toklar



Açılmayan gözünü uykuların terk eder
Uzar gider geceler doğmaz nazlıdır güneş
Korkular dimağına evhamları zerk eder
Hem gençliğin hayali hem nedamet güne eş




Düzler bile yokuştur gitmez kalır dizlerin
Zaman çöker üstüne bükülür kıvrak belin
Yükünü çekmez olur oğulların, kızların
Korkarsın konuşmaya ağzında dönmez dilin




Yalnız geldin aleme ve yalnız gideceksin
Sen bırak günahları günah etmeden veda
Ne kadar sevilsen de kaybolup yiteceksin
Bütün sevdiklerine diyeceksin elveda



Tevekkül et isyanı sabır ile yatıştır
Dost aynalar düşmanın, yastıklar diken olur
Çöplüklerden uzak dur gül kokla gül yetiştir
Hayır ile yad edip kabrine diken olur



Sana geldim elimde istiğfar çiçekleri
Rahman sensin Rahim sen kovma beni kapından
Kutlu yolculuk için gözlerim göçekleri
Gidecek yerim mi var kovsan bile kapından

Kovsan bile kapından...






frezya