1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
981
Okunma
Adı Mehlika
Bakışı ümide kapı açardı
Gül goncası, rayihalar saçardı
Şen şakraktı her dem sanki uçardı
Birini sevmiştim, adı; Mehlika
Hayaller kurardı bazen çok özel
Gönül aynasında, bir başka güzel
Yaradan yaratmış belli ki ezel
Birini sevmiştim, adı; Mehlika
Gece mehtapla eş, içten bakardı
Sabah güneşiydi okşar yakardı
Yüreğime sular gibi akardı
Birini sevmiştim, adı; Mehlika
Yaz-kış sıcacıktı elleri, yüzü
Şenlikli kılardı yokuşu, düzü
Aşkla dolu gece ile gündüzü
Birini sevmiştim, adı; Mehlika
Sesinde esrarlı bir hava vardı
Kuşatırdı beni candan sarardı
Hatırımı ihmal etmez sorardı
Birini sevmiştim, adı; Mehlika
İşve ile nazla şarkı söylerdi
Her haliyle neşe, sevinç peylerdi
Gül teninde mutluluğu eylerdi
Birini sevmiştim, adı; Mehlika
Arada bir buse sunar geçerdi
Muhabbet faslından meyler içerdi
En müsait hâli anlar, seçerdi
Birini sevmiştim, adı; Mehlika
Kar gibi beyazdı gönül hanesi
Ömrümün biricik tek dürdanesi
Aşkım, gökyüzünde yıldız tanesi
Birini sevmiştim, adı; Mehlika
Can paresi taze bahar dokulu
Yasemin, menekşe, leylak kokulu
Baştanbaşa bir mutluluk okulu
Birini sevmiştim, adı; Mehlika
Muhabbeti köşe bucak arardı
Gönül sofrasını şevkle kurardı
O saçını başka türlü tarardı
Birini sevmiştim, adı; Mehlika
Huri, melek desem yakışır, olur
Gönlüm onda huzur, saadet solur
Her dem gülmek için bahane bulur
Birini sevmiştim, adı; Mehlika
Sonunda nasılsa kayboldu gitti
Dünyamı kararttı ve alt-üst etti
Hasreti yakıyor, cana çak etti
Birini sevmiştim, adı; Mehlika
İbrahim Kalkan
5.0
100% (2)