"doğumun karnında hayat;
sancılı bir ölüm bekleyişidir."




ve uykusuz bir dost haykırışı bu dostlar!
şu duyduğunuz bir taze gelincik kadar tiz ve narin
şu duyduğunuz çığlık habercisidir
habersiz bir ölüm bekleyişinin...




/büyüklerin bildikleri bilmedikleri,
hepsi safsata,
bebekler daha azını biliyor olsalardı
böyle ağlamazlardı baba.../

gelmeyecek bir daha sesi bu kadar ayan
dinleyin dostlar! sesidir kanayan
sesidir size ötelerden gelen
ve taşlaşmış kalbinizi ağlatan!


anne!
acı çektiğin yetişir!
söylesene, bahset bana ondan!
hayatı ağzından kaçırmadan!

elleri mi gözlerimi daha çok benziyor
resimdeki çocuğa, hani taş atan...
kaç dağı devirecek minik parmakları?
anne, bağırma!...
şimdi meyveleri toplama zamanı...


"ve kadınlarda ne hüzünlü bir güzellik vardı;
gebe olupta ayakta durdukları vakit,
ince uzun ellerinin
kendiliğinden
üzerine düştüğü şişkin karınlarında iki meyve taşıyorlardı
biri çocuk...
biri ölüm..."
/RILKE/