10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1273
Okunma
cihan ...
gözlerinin orta yerinde bir kavgadır başladı
inan savaş olsaydı bu kadar kan akmazdı
bir hüzünlü göç hikayesidir bu duyduğun,
dün olsaydı, cürmün kadar yer yakmazdı.
ezginin kayıp notaları,
unutulmuş kadınlar, gece yarısı,
ve küstürülmüş çocuklar vardı.
biraz makinist oluyordun
ellerin güneşten kararmış,
biraz hüzün,
biraz lokomotif...
sonra, biraz bağırıyordu çocuklar
arkasından son adımın
biraz ağlıyordu kadınlar
hiç denizi görmemiş yaşlar vardı gözlerinde
ve dizlerinde zamanın ağırlığı...
kaç kere gökyüzünü silip parlarmıştık oysa,
göç hikayeleri yazmayacaktık bir daha
tefrika edilmemiş ne kadar çok hüzün taşıdığımızı
o kararı verince anladık.
yalnızlığımız gözlerimizi kanattı.
Cevap Yaz